De Masso Leopoldino, ook wel Rocca Vecchia genoemd, is een versterkte structuur in het historische centrum van Sorano. Het bevindt zich aan het noordwestelijke uiteinde van de stad en was, samen met de Muren van Sorano en het imposantere Forteza Orsini, een integraal onderdeel van het verdedigingssysteem van de stad in de Area del Tufo.

De Masso Leopoldino is een van de meest karakteristieke elementen van Sorano en was een geslaagd voorbeeld van de integratie van natuur en architectuur. De Masso, die in het centrum van het dorp staat, werd al in de middeleeuwen gebruikt vanwege zijn strategische kwaliteiten en de top was waarschijnlijk al voor de 9e eeuw versterkt. Gedurende de middeleeuwen vormde het een soort versterkte citadel ter verdediging van het dorp eronder, zoals de naam Rocca vecchia (oude vesting) lijkt te bevestigen.
In 1801 kwamen enorme blokken tufsteen los van de Masso, sleurden de kerk van Santa Caterina mee en verwoestten een deel van het dorp eronder. Met de komst van Groothertog Ferdinand III van Lotharingen, tussen 1820 en 1822, werd de rots geconsolideerd en geëgaliseerd: er werd een enorm terras gebouwd aan het zuidelijke uiteinde, met een elegate toren met klok en uurwerk..
Het werk werd voltooid door Groothertog Leopold II, waardoor de rots de naam Leopoldino kreeg.
Tegenwoordig is de top van de Masso, die een prachtig panoramisch terras over Sorano vormt, bereikbaar via een mooi bestrate slingerende trap naar boven.

De Piazzale Leopoldino

Het 'stadsplein' wordt omringd door hoge steile wanden met aan één kant een uitkijktoren. Tegenwoordig is de Masso één van de belangrijkste toeristische attracties in het historische centrum van Sorano.