Pitigliano, la magica città del tufo, ligt in het zuiden van Toscane. Pitigliano heeft een Etruskische oorsprong, maar ook in de omliggende valleien zijn talijke sporen van de rijke Etruskische geschiedenis terug te vinden. 

De vie cave behoren tot het intrigerende landschappelijk Etruskische erfgoed van het Etruskische waarvan veel aspecten nog steeds onduidelijk zijn. Het zijn halfondergrondse tunnels die zich een weg banen langs mysterieuze en suggestieve routes. Ze werden uitgegraven in het tufsteen die kenmerkend is voor het zuiden van de Toscaanse Maremma. Deze ongewone wegen die we in geen enkele andere beschaving terugvinden, zijn voornamelijk te vinden in de omgeving van Sorano, Sovana en Pitigliano.
Historici en archeologen hebben verschillende verklaringen voor deze raadselachtige ingenieuze werken bedacht: het waren gangen en kanalen om regenwater van de hoogvlakten naar de valleien te transporteren, misschien waren het eenvoudige communicatieroutes, of geheime doorgangen om aan een vijandelijke aanval te ontsnappen, of het waren paden voor processies, ceremonies en collectieve rituelen om te communiceren met de goden en de wereld van de doden. Bij veel beschavingen uit de oudheid werd het idee van het labyrint geassocieerd met het hiernamaals en er doorheen lopen stond gelijk aan een soort inwijding in de mysteries van de wedergeboorte. 

De Via Cava di San Giuseppe

De Via Cava di San Giuseppe is een van de meest tot de verbeelding sprekende vie cave in dit gebied, en ook de langste, die helemaal naar Pitigliano leidt. Deze weg komt voort uit de Etruskische Via degli Inferi en vergemakkelijkte het transport van de overledenen naar de necropolis die zich uitstrekte van de rivierbedding tot de tufsteenterrassen die achter de Via Cava waren uitgehouwen. De link tussen oude heidense rituelen en de donkere sfeer langs de route, die vandaag de dag nog steeds bestaat, dateert uit de christelijke tijd, toen scacciadiavoli of kleine nissen in de steile muren langs het pad werden uitgehakt waarin beschilderde heiligenbeelden geplaatst werden die de reizigers tegen onheil moesten beschermen.


De necropolis van San Giuseppe

De graven in de necropolis van San Giuseppe zijn toegankelijk via een steile trap; een ingangsgang geeft toegang tot de vestibule, waarin drie rechthoekige grafkamers uitkomen. De grafkamers hebben een centrale kuil voor het begraven van de overledene en zijbanken voor het plaatsen van grafgiften.

Na de Via Cava San Giuseppe leidt een afbuigend pad naar een fontein, La Fonte dell'Olmo (De Iepenbron). Het water stroomt uit een oud faunamasker in een groot bassin.

La Via Cava di San Giuseppe | gpx | Kaart

Afstand: 2,0 km
Duur: 1 uur, 12 minuten
Gemiddelde snelheid: 1,7 km/u
Minimale hoogte: 212 m
Maximale hoogte: 296 m
Totale stijging: 8 m
Totale daling: 92 m

 

Vlakbij de brug over de Lente op de weg van Pitigliano naar Sovana is er een goed gemarkeerde toegang tot de Via Cava di San Giuseppe en de necropolis met dezelfde naam. De Via Cava di San Giuseppe is 850 meter lang en stijgt in hoogte langs de hydrografische rechteroever van de Lente. Hij loopt parallel aan de Via Cava di Fratenuti, die langs de linkeroever van de rivier loopt.

Na de beklimming van de hele Via Cava is er een pad dat leidt naar de Fontana dell'Olmo. Van daaruit kun je verder gaan naar Sovana of teruggaan naar het kruispunt en, als je niet terug wilt langs de Via Cava, linksaf slaan en terugkeren langs de rustige geasfalteerde weg.

In de buurt van de brug over de Lente kun je via de Via Cava di Poggio Cani terug naar Pitigliano, en dan kom je uit op de Selciata, het mooie pad dat onder Pitigliano doorloopt en je een uniek perspectief biedt op de op tufsteen gebouwde huizen. Vanaf hier is er toegang tot het historische centrum, en als je de trappen op het verste punt van het dorp opgaat, kom je bij de Porta di Sovana.

D e Fonte dell'Olmo is een grote, in de rotswand uitgehouwen fontein, aan het einde van de Via Cava di San Giuseppe.
Het bronwater komt uit een hoofd van Silenus, de faun uit de Tyrreense mythologie.

Torciata di San Giuseppe

Dit traditionele feest, dat op 19 maart in Pitigliano wordt gehouden, vindt zijn oorsprong in een oude heidense ceremonie, waarbij de lente-equinox werd gevierd met een zuiverend vreugdevuur voor de komst van het nieuwe seizoen.

Na de komst van het christendom werd de rite later geassocieerd met het feest van Sint Jozef. In deze zeer suggestieve herdenking ontmoeten religieuze traditie en folklore elkaar: naast de historische optocht in 15e-eeuwse kostuums vinden er ook religieuze vieringen plaats die het stadscentrum animeren tot de belangrijkste gebeurtenis, de mars van de 40 fakkeldragers, een suggestieve race in het donker die de gele tufstenen gebouwen en de bogen van het Oude Medici Aquaduct verlicht. Eenmaal op het plein steken de fakkeldragers de 'Invernacciu' aan, het symbool van het afgelopen seizoen, waarmee het grote vreugdevuur, het belangrijkste middelpunt van deze herdenking, tot leven wordt gewekt.[2]

Een religieuze aedicula

Pas aan het einde van de 19e eeuw kreeg de Via Cava de naam San Giuseppe en nam het de religieuze rite over van de nabijgelegen Via Cava dell'Annunziata. Getuige hiervan is de religieuze aedicula op de top, die in de vorige eeuw werd gemaakt door de schilder Licia Formiconi.