Het artistieke en menselijke verhaal van Filippino Lippi (Prato 1457 - Firenze 1504) is meeslepend en speelt zich af tussen Prato en Firenze in de tweede helft van de 15e eeuw, de hoogrenaissance.
Geboren als Filippo Lippi in Prato, Toscane, als buitenechtelijke zoon van de schilder Fra Filippo Lippi en Lucrezia Buti, werd Filippino aanvankelijk door zijn vader opgeleid. Zij verhuisden naar Spoleto, waar Filippino meewerkte aan de bouw van de kathedraal. Toen zijn vader in 1469 overleed, voltooide hij zijn fresco's van de Storie della Vergine (Geschiedenissen van de Maagd) in de kathedraal. Filippino Lippi voltooide zijn leertijd in het atelier van Botticelli, die zelf een leerling van Filippino's vader was geweest. In 1472 vermelden de notulen van het schildersgilde dat Botticelli enkel Filippino Lippi als assistent had.

De stijl van Filippino Lippi doet vooral in zijn beginperiode sterk denken aan die van Botticelli. Zijn allereerste werken werden aanvankelijk toegeschreven aan een anonieme Amico di Sandro. Die invloed is goed te zien in de werken Maria met Christuskind en Johannes de doper en de Aanbidding van de drie wijzen uit de periode 1480-1485. In deze werken zijn ook zijn karakteristieke gedetailleerde landschappen opvallend. Deze manier van achtergrond schilderen had hij ontwikkeld bij het werken aan een aantal kleine bruidskistjes, de cassone. Ook wordt een deel van deze ontwikkeling gekoppeld aan de aanwezigheid in Firenze van het Portinari altaarstuk van de hand van Hugo van der Goes.

Samen met Domenico Ghirlandaio (Storie di Vulcano), Pietro Perugino en Sandro Botticelli werkte Lippi aan de decoratie van de Villa Spedoletto van Lorenzo de' Medici in Spedaletto. Helaas werden deze fresco's in de 17e eeuw door een brand beschadigd, er zijn nog maar weinig sporen van over.
In 1483 kreeg Filippino Lippi de opdracht om het werk van Masaccio in de Brancacci kapel in de Santa Maria del Carmine te voltooien. De kapel was onafgewerkt gebleven sinds de dood van Masaccio in 1428. Filippino Lippo schilderde in de Brancacci kapel de scènes uit het leven van Petrus (1481-1482):

• La resurrezione del figlio di Teofilo e San Pietro in cattedra,
• Disputa di Simon Mago e crocifissione di san Pietro, 
• San Pietro visitato in carcere da San Paolo,
• Liberazione di san Pietro dal carcere.

In de scene Bevrijding en Kruisiging van Petrus in het het onderste register van de rechterwand schildert hij rechts een zelfportret en centraal een portret van Sandro Botticelli.