|
|
|
|
|
I T
|
Interno della chiesa di San Francesco, Lucignano, frammento degli affreschi attribuiti Taddeo di Bartolo [1]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Lucignano, chiesa di San Francesco, San Giorgio trafigge il drago, toegeschreven aan Taddeo di Bartolo
|
|
|
|
|
|
Lucignano, een middeleeuws dorp met een karakteristiek middeleeuws stratenplan, ligt in het hart van de Val di Chiana. De kerk van San Francesco is een van de meest opmerkelijke voorbeelden van Toscaanse gotische architectuur en het belangrijkste monument van dit kleine stadje.
In de chiesa di San Francesco, die oorspronkelijk volledig met fresco's beschilderd was, zijn nog veel fresco's of fragmenten van fresco's te bewonderen waarvan er enkele toegeschreven worden aan Bartolo di Fredi en Taddeo di Bartolo. Een grote wand van het transept is beschilderd met verhalen over Sint Franciscus, enkele heiligen en een Aanbidding der Wijzen. Op het fresco in het midden zien we een Madonna in trono tra i santi Cristoforo e Giorgio, en rechts daarvan een San Giorgio trafigge il drago, Sint Joris die op een mooi wit paard de draak bestrijdt.
|
|
Taddeo di Bartolo (attr.), San Giorgio trafigge il drago (particolare), chiesa di San Francesco, Lucignano (1)
|
Sint Joris is een van de heiligen waarvan wordt aangenomen dat hij nooit heeft geleefd. De eerste vermeldingen over Joris zijn honderden jaren na zijn veronderstelde marteldood opgetekend. Er zijn geen historische gegevens over Sint-Joris bekend. De enige bron waarin hij wordt genoemd is een verzameling legenden over heiligen, de Legenda Aurea. Daarin zijn meerdere verhalen uit de Griekse mythologie in een aangepaste vorm herverteld waarbij een - al dan niet werkelijk bestaande - christen de rol van de Griekse held overneemt. In de Griekse mythen komen diverse draken voor en één ervan wordt door Perseus verslagen. De in 1260 gepubliceerde Legenda Aurea is de oudste bron waarin Joris met een draak in verbinding wordt gebracht.
Sint-Joris en de draak
Sint-Joris wordt traditioneel afgebeeld met een draak, die hij volgens de overlevering zou hebben gedood. De draak staat hierbij symbool voor het heidendom. Het verslaan van de draak symboliseert de bekering van een heidens land of stad tot het christendom.
Omdat het oorspronkelijke verhaal verloren is gegaan, werden mythen uit de Oudheid in het verhaal geïntegreerd. Zo heeft het verhaal ook overeenkomsten met Perseus. In de Legenda aurea uit de 13e eeuw wordt het verhaal voor het eerst in de huidige vorm beschreven. Hier speelt het zich af in Silena in Libië. Andere bronnen noemen Beiroet.
De stad werd door een draak getiranniseerd. Dagelijks verslond hij twee schapen, die hem geofferd werden, zodat hij zich rustig zou houden. Toen de laatste schapen op deze manier verdwenen waren, eiste de draak mensenoffers. Hierbij viel het lot ook op de dochter van de koning. In bruidskleren trad zij haar dood tegemoet. Maar Joris viel de draak met een lans aan en verwondde het gedrocht. Hij beloofde de koning en het volk dat hij het ondier zou doden als iedereen zich door hem zou laten dopen. Toen koning en volk akkoord gingen doodde hij de draak en op die dag lieten 15.000 mensen zich dopen.
Sint-Joris wordt vaak afgebeeld als patroonheilige tegen de pest.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Sint-Joris is als Sant Jordi de beschermheilige van de Spaanse autonome regio Catalonië. 23 april is de naamdag van Sint-Joris. Voor Catalonië is het niet alleen de nationale feestdag, maar ook het feest van het boek en het gedrukte woord. Traditioneel geeft men er aan vrienden en familie op die dag een boek, een roos en een korenaar. Het is voor uitgevers dan ook een belangrijke dag en veel debuten verschijnen in die periode.
|
Galleria fotografica
|
|
|
|
|
|
|
|
Lucignano
|
|
Lucignano, panorama del Centro storico |
|
Lucignano, panorama |
|
|
|
|
|
Chiesa di San Francesco
|
|
Il trionfo della morte di Bartolo di Fredi (1360 ca.)
|
|
Chiesa San Francesco (Lucignano), transetto |
|
|
|
|
|
Frammenti delle storie di S. Francesco, affrescchi sulla navata sinistra in lato, chiesa San Francesco (Lucignano)
|
Traveling in Tuscany | Complete list of the Orange Flag towns in Italy
Official website of the Italian Touring Club | www.bandierearancioni.it| Mappa 38 Charming small towns in Tuscany
Lucignano | www.touringclub.it
Damien Wigny, Toscane. 1, Arezzo, Cortone, Casentino, Sancepolcro, Fonds Mercator, 2013
Wie het oostelijk deel van Toscane beter wil leren kennen moet het Franstalige boek Toscane : Arezzo, Cortone, Casentino, Sansepolcro van Damien Wigny lezen. Het boek is mooi ingedeeld in drie delen. In Itinéraires beschrijft Wigny 139 routes door de provincie Arezzo. De bezienswaardigheden worden in Monuments uitvoerig beschreven. In Lectures gaat Wigny dieper in op de Etrusken, de renaissance of de pausen. Er is ook een Italianse vertaling beschikbaar.
|
|
Podere Santa Pia is het ultieme natuurhuis ten zuiden van Montalcino en de Val d'Orcia. Duizenden hectare ongerepte natuur omringen twee oude boerderijen, Podere Santa Margherita, nu gemodelleerd tot een luxueus vakantieresort, en het authentieke Podere Santa Pia, dat nog niets van zijn eeuwenoude charme verloren heeft. De ligging van het natuurhuis is fabelachtig. Een lange slingerende strada bianca brengt je van Castiglioncello Bandini naar een klein plateau waarop dit huis gebouwd werd.
Na een halve eeuw van verval werd het voormalige kleine klooster gerestaureerd tot een authentiekee vakantiewoning, met groot respect voor de originele Toscaanse stijl. De originele terracottavloeren, houten balken en typische arcade's ademen de sfeer van een voorbije tijd. Maar het eenvoudige interieur en de minimalistische ingrepen sluiten perfect aan bij de eenvoud van de Toscaanse landhuizen van weleer.
Casa Vacanze Toscana
| Podere Santa Pia
|
|
|
|
|
|
Podere Santa Pia |
|
Colline sotto Podere Santa Pia
|
|
Follow us now on Instagram |
[1] Foto di Mongolo1984, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International.
|
Questo articolo è basato sull'articolo Joris (heilige) dell' enciclopedia Wikipedia ed è rilasciato sotto i termini della GNU Free Documentation License.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|