Crete senesi | La Grancia di Cuna, Cuna, frazione van Monteroni d’Arbia

Crete senesi | La Grancia di Cuna, Cuna, frazione van Monteroni d’Arbi

Monteroni d'Arbia ligt in de omgeving van Siena, ongeveer 13 km ten zuiden van de stad. Buiten de stad stroomt de rivier Arbia, waaraan de stad en de vallei, Val d'Arbia, hun namen ontlenen. De Grancia di Cuna die iets verder stroopafwaarts ligt, is één van de best bewaarde versterkte boerderijen in het Sienese gebied. De grancia werd gebouwd als centrum voor het verzamelen van graan en landbouwproductie die nodig waren voor het levensonderhoud van het ziekenhuis van Santa Maria della Scala in Siena. Grancia van Cuna, het oudste bewijs van een middeleeuwse versterkte nederzetting Al in de twaalfde eeuw stond in Monteroni d'Arbia, een spedale om pelgrims en kooplieden te verwelkomen die langs de Via Francigena reisden. In 1295 kocht Ristoro di Giunta, de rector van het Spedale Santa Maria della Scala, een van de machtigste instellingen van die tijd, de grancia aan. Vanaf dat moment ontwikkelde de Grancia zich tot een klein autonoom ommuurd gehucht, met poorten en torens, huizen en een boerderij in het centrum. Bij zijn overlijden liet hij de hele heuvel na aan Santa Maria della Scala. Vanaf dat moment werd begonnen met de bouw van een versterkte boerderij die het middelpunt zou worden van alle bezittingen van het ziekenhuis in de Val d'Arbia. De werkzaamheden zijn vermoedelijk begonnen in 1314, op initiatief van Ristoro's opvolger, Giovanni de' Tolomei. Als gevolg van sterke politieke en militaire instabiliteit, werd de Spedale gedwongen om de graanschuur te versterken (grancia was in feite de term voor de versterkte graanschuren). Giovanni de' Tolomei liet net buiten de muren ook de chiesa dei Santi Jacopo e Cristoforo bouwen die zowel door de boeren als de pelgrims gebruikt kon worden, zoals blijkt uit de toewijding van de pelgrims aan Giacomo il Maggiore en Cristoforo. De vestingwerken werden nog in de 14e eeuw voltooid. Door de eeuwen heen hebben verschillende pausen en koningen in Grancia di Cuna verbleven, van Urbanus VI in 1386 tot Martinus V en Paulus III. Karel van Lotharingen stierf hier in 1640.[3] Staat van verval De Grancia di Cuna verkeert al geruimetijd in een vergaande staat van verval. Het schitterende middeleeuwse gebouw raakt steeds meer onderkomen door de blootstelling aan weersinvloeden, aangezien het geen dak heeft en enkel door een soort afdak bedekt wordt. Het is hartverscheurend om te zien hoe zo'n imposant en belangrijk complex, een unieke getuigenis van de middeleeuwen in Siena, in verval raakt.

Grancia di cuna, mura sud della grancia, Monteroni d’Arbia, Val d’Arbia [2] Op de achtergrond de stellingen rond het hoofdgebouw en de voorlopige dakoverspannin.
Het Cuna-complex bestond uit een groot vierkant blok met steile wanden en twee hoektorens met verdedigingselementen die uitstaken aan de zuidelijke voorkant. De hoofdingang had een helling die de lastdieren toegang gaf tot de binnenste kamers en voorraadkamers. Dit was de eigenlijke hoeve-vesting, omringd door de eerste ring van 14e-eeuwse muren, waarvan een groot deel van de patrouilleloopbrug met schietgaten en een galerij, nog zichtbaar is. Een tweede ring, waarvan de hoofdpoort bewaard is gebleven, omringde de boerderij en het dorp dat eromheen was ontstaan. Cuna werd in 1554 geplunderd door Oostenrijks-Spaanse troepen. Tijdens de tweede helft van de 16e eeuw werd er een dak toegevoegd aan de boerderij en torens die de al bestaande kantelen bedekten. Het landhuis, tussen de twee muren, dateert uit de 17e eeuw.
				Grancia di Cuna, stemma van Santa Maria della Scala en IHS gedateerd 1630
De zuidelijke muur van de Grancia di Cuna, Monteroni d’Arbia, Val d’Arbia [2]
Het complex bestaat uit een klein ommuurd gehucht en de versterkte boerderij die uitkijkt over het driehoekige plein dat toegankelijk is via de toegangstoren. De hoofdingang leidt ons naar een L-vormige binnenplaats, vanwaar we toegang hebben tot de interne opslagruimtes.

Grancia di Cuna, de L-vormige binnenplaats, Monteroni d’Arbia, Val d’Arbia [2]


Grancia di Cuna, passaggio con volta a ombrello sotto la casatorre, Monteroni d’Arbia, Val d’Arbia [2]
Voorbij de hoofdingang liggen de hellende vlakken naar de graanschuren, die ook door lastdieren gebruikt konden worden. Ze dateren uit de achttiende eeuw.

Grancia di Cuna, rampa verso i granai, del xviii secolo, Grancia di Cuna, Cuna, frazione van Monteroni d’Arbia [2]


Grancia di cuna, rampe verso i granai, del xviii secolo. De hoofdingang had een helling die de lastdieren toegang gaf tot de binnenste kamers en voorraadkamers.

Panorama van de Grancia di Cuna

Panorama van de Grancia di Cuna (in renovatie), Cuna, gehucht Monteroni d’Arbia, Val d’Arbia [1]
Grancia di Cuna Via Cassia Nord, 1444. More di Cuna (Monteroni d ’Arbia). Het complex is al geruime tijd in restauratie, waarbij de daken en hellingbanen worden gerestaureerd. Het complex staat daarom gedeeltelijk in de steigers en is niet toegankelijk voor bezoekers.

Mappa Grancia di Cuna, Monteroni d’Arbia | Grotere kaart weergeven



Grancia di Cuna, mura sud della grancia, torro d'angolo, Monteroni d’Arbia [2]
De naam Monteroni d’Arbia is afgeleid van één van de heuvels die boven de nederzetting uittorent, genaamd Monte Roni. De ontwikkeling van het dorp is verbonden met de uitbreiding van de Spedale di Santa Maria della Scala van Siena, die grond in dit gebied verwierf aan het begin van de 13e eeuw. De nederzetting ontwikkelde zich geleidelijk rond een versterkte molen langs de Via Francigena (of Romea). In de buurt werd vervolgens een 'grancia' (boerderij-fort) gebouwd, die ook dienst deed als schuilplaats en ziekenhuis voor pelgrims. In 1554 werd het dorp belegerd door de militie van Firenze tijdens de laatste van vele oorlogen tegen Siena. Later werd het dorp onderdeel van het Groothertogdom van Toscane tot de Eenwording van Italië. Het embleem van het Spedale di Santa Maria della Scala is op vele plaatsen te bewonderen.

Grancia di Cuna, stemma van Santa Maria della Scala en IHS gedateerd 1630	Grancia di Cuna, lapide con stemma, di Santa Maria della Scala, 1612	Grancia di Cuna, stemma, di Santa Maria della Scala e del cavaliere di San . Stefano Saracini [5]

Grancia di Cuna, porta del borgo fortificato, stemma di Santa Maria della Scala	Grancia di Cuna, porta del borgo fortificato, stemma di Santa Maria della Scala	Grancia di Cuna, porta del borgo fortificato, stemma di Santa Maria della Scala
De Torre dei Pomodori in Isola d'Arbia. Industriëel erfgoed voor een Deposito Organizzato di Arte Contemporanea
De Torre dei Pomodori is een IDIT-droogtoren, bedoeld voor het vriesdrogen van tomaten en gebouwd in de jaren 60 om de industrialisatie in de provincie Siena aan te moedigen. De bouw van de 78 meter hoge toren begon in 1959 en werd voltooid in een voor die tijd recordtijd. Het complex was gepland langs de Via Cassia en de spoorlijn Siena-Grossetto om het transport van de op de locatie geproduceerde goederen te vergemakkelijken. IDIT werd in 1961 ingehuldigd. Al in 1966, na twee korte jaren van lukrake werking, ging het bedrijf failliet en werd het definitief gesloten, zonder ooit de volledige productiecapaciteit te hebben bereikt. Nu, bijna zestig jaar later, staat de toren er nog steeds en raakt langzaam in verval. De Torre dei Pomodori is eigendom van een particulier bedrijf en er zijn geen plannen om het gebouw te renoveren of te slopen. Het idee het gebouw als centrum voor hedendaagse kunst om te vormen werd een tijdlang in overweging genomen. Giovanni Mezzedimi, die zijn afstudeerscriptie baseerde op dit architectonische meesterwerk, presenteerde het gebouw in verschillende nationale en buitenlandse publicaties. Samen met de semioticus Omar Calabrese en de humanist Enzo Tiezzi, ontwikkelde hij een idee over wat er op cultureel niveau gedaan zou kunnen worden met betrekking tot de Torre dei Pomodori, waarbij hij de hypothese van een Deposito Organizzato di Arte Contemporanea voor ogen had, een centrum voor hedendaagse kunst met een panoramisch restaurant op de top van de toren.“Een etalage voor het moderne”, aldus Mezzedimi, ”dat ontbreekt in middeleeuws en renaissancistisch Siena en dat goed zou kunnen worden ondergebracht in een technisch hoogstandje door een herbestemming die moet worden geïnterpreteerd als een opmerkelijke winst voor het Arbia-gebied en voor Siena zelf. Waarbij hij ook de mogelijkheden formuleerde die de hoogte van de cilinder biedt als uniek uitkijkpunt en met de mogelijkheden om er, met zijn grote basis, een expositiecentrum of zelfs een universiteitscampus van te maken. De toren is 78 meter hoog en heeft een cilinderdiameter van 16. De toren heeft zes verdiepingen plus een mezzanine, vanwaar men Siena en het hele Arbia-gebied kan bewonderen. Anderzijds kan men de toren zowel vanuit de stad als op 360° in een omringend gebied van 40 km ver observeren. Meer informatie op www.santamariadellascala.com		IDIT-droogtoren nabij Isola D'Arbia. Industriële installatie voor de behandeling en het drogen van tomaten, Isola D'Arbia, Siena Carlo Vigni, dalla serie L'industria della polvere, 2021
La Via Francigena dai dintorni di Siena e Buonconvento Siena - Ponte d'Arbia - Buonconvento \| Via Francigena \| 26 km Un percorso impegnativo lungo le strade bianche della Val d'Arbia, con panorami caratterizzati dal profilo di Siena, adagiata sulle colline all'orizzonte. Buonconvento - San-Quirico-d'Orcia \| Via Francigena \| 17 km Questo itinerario inizia a Buonconvento, vicino al Ponte d'Arbia, e conduce a San Quirico d'Orcia, nel cuore della Val d'Oria. Corsano - Ponte d'Arbia \| 19 km Castelli e Paesaggi Senesi \| Anello Corsano Poggio ai Frati, Monteroni d'Arbia \| Intorno alla Pieve di San Giovanni a Corsano [Monteroni d'Arbia] \| Mappa

De twaalfde etappe van de Via Francigena in Toscane, van Siena naar Ponte d'Arbia
La Locanda del Trompalocchio

La Locanda del Trompalocchio, Piazza della Grancia, Cuna [4]
Restaurants La Locanda del Trompalocchio Piazza della Grancia, 133, 53014 Cuna +393358467799


Poggio ai Frati e Siena sul sfondo, Monteroni d'Arbia	Grancia di Cuna, Cuna, Monteroni d’Arbia, Siena	Cuna, frazione di Monteroni d'Arbia, con Ingresso della Grancia e Chiesa dei Santi Giacomo il Maggiore e Cristoforo

Castello delle Quattro Torra e Siena sul sfondo, visti da Villa Montechiaro	Panorama Pieve di San Giovanni Battista al Bozzone, Siena	Presciano, un paese fantasma, Siena

Ponte d'Arbia, frazione di Buonconvento	Lucignano d'Arbia, Monteroni d'Arbia, Siena	Cuna, frazione di Monteroni d'Arbia, con l'ngresso della Grancia e la Chiesa dei Santi Giacomo il Maggiore e Cristoforo

Ville di Corsano, Monteroni d'Arbia, Siena	Castello di Grotti, Ville di Corsano, frazione Monteroni d'Arbia	Villa Il Colle

San Giovanni Battista a Corsano (Monteroni d’Arbia), Siena	Buonconvento, Porta Senese	Torre dei Pomodori, Isola d'Arbia, Siena

View from a hill in the Crete Senesi. In the background you can see Siena	Bellissime luci del tramonto su Siena e il Site Transitoire, da Mucigliani, Crete Senesi, Asciano	Il Cipresso Solitario di Ville di Corsano, Monteroni d'Arbia

Murlo	Murlo, Porta e mura medievali	Palazzo Vescovile, ora Antiquarium di Poggio Civitate, Museo Archeologico, Borgo di Murlo, Siena, Toscana
Podere Santa Pia is het ultieme natuurhuis ten zuiden van Montalcino en de Val d'Orcia. Dit voormalige kleine klooster werd zorgvuldig maar eenvoudig gerenoveerd tot een prachtig vakantiehuis waarbij veel van de traditionele Toscaanse kenmerken behouden bleven. De originele terracottavloeren, de ingewerkte voederbakken en de plafonds van houten balken getuigen van een ander verleden. De ligging van het natuurhuis is fabelachtig. Een lange slingerende strada bianca brengt je van Castiglioncello Bandini naar een klein plateau waarop dit huis gebouwd werd. Hier ontvouwt zich een prachtig uitzicht over de valleien van de Ombrone en de Val d'Orcia die in Cinigiano samenvloeien. Rollende heuvels met steeds wisselend strijklicht reiken tot aan de kust, en bij helder weer kan je zelfs het mythische eiland Montecristo en Corsica zien liggen. De mooiste vakantiehuizen in Toscane \| Podere Santa Pia

Een authentiek vakantiehuis in de Toscaanse Maremma	A beautiful early evening by the pool, in the resplendent Tuscan sun, time takes on a languid quality	Visia da Podere Santa Pia, fino al mare e Montecristo


A beautiful spring morning by the pool, an natural jewel nestled amidst the verdant Tuscan hill

[1] Foto di LigaDue, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 Internationa [2] Foto di Francesco Bini, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 Internationa [3] Fonte: Itinerari Scientifici in Toscana, la Grancia di Cuna \| www.brunelleschi.imss.fi.it [4] Fonte: La Locanda del Trompalocchio Instagram, ideata da @chiarazanis \| www.instagram.com/lalocandadeltrompalocchio [5] De legers van Cosimo de Medici, aangevoerd door maarschalk Strozzi wonnen op 2 augustus 1554 een veldslag bij Montemurlo. Ter herinnering aan deze overwinning op de feestdag van de heilig verklaarde Paus Stefanus I de Martelaar stichtte de Toscaanse groothertog een Militaire Ridderorde onder de naam Heilige en Militaire Orde van Sint-Stefanus Paus en Martelaar (Italiaans: "Ordine di Santo Stefano Papa e Martire"). De Orde had militaire doelen: het tegengaan van piraterij op de in die tijd door piraten geteisterde Middellandse Zee, het bevrijden van slaven uit gevangenschap in Noord-Afrika en het verdedigen van de Katholieke Kerk. Net als de Spaanse voorbeelden en de Orde van Malta nam de orde ook een regel aan, men koos voor die van Benedictus. [Foto di Francesco Bini, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 Internationa] Bibliografia De Torre dei Pomodori in Isola d'Arbia \| www.santamariadellascala.com Fabio Gabbrielli, The Medieval Grange of Cuna – Siena (Italy). Interdisciplinary Studies on Masonry Structures, 2019, RILEM Bookseries \| www.academia.edu Elisabetta Giorgi, Grancia of Cuna: From the Complexity of the Historical Building to a Composed Knowledge for the Project, 2014, Research for Development \| www.academia.edu Emanuele Repetti, «Cuna Archiviato il 20 giugno 2023 in Internet Archive.» in Dizionario geografico fisico storico della Toscana, vol. 1, Firenze, p. 837. G. Coscarella, F.C. Franchi, La grancia di Cuna in Val d'Arbia: un esempio di fattoria fortificata medievale. 1982, 70 p. , Firenze, Libreria editrice Salimbeni, 1983. Mario Ascheri, Lo spazio storico di Siena, Cinisello Balsamo, Fondazione Monte del Paschi, 2001.

La Locanda del Trompalocchio Piazza della Grancia, 133, 53014 Cuna +393358467799

La Locanda del Trompalocchio

Piazza della Grancia, 133, 53014 Cuna
+393358467799