De Torre Mozza is een versterkte toren in het zuidelijke deel van Piombino,zo'n 8 kilometer ten noorden van Follonica. Hij staat in de branding van het mooie zandstrand.
Jarenlang was het een restaurant, maar onlangs is het gerestaureerd en omgetoverd tot een hotel officieel geopend werd in 2015.
Historische achtergrond
De toren werd rond 1500 gebouwd door de heren van Piombino, de familie Appiani, als verdedigingstoren tegen de komst van erts van het eiland Elba. Later werd er ook een dok gebouwd voor de aanvoer van bruinkool. Kenmerkend voor de zee aan de voorkant is het feit dat op ongeveer 10 meter van de kustlijn een oude Romeinse weg ligt, die de oude route van de Via Aurelia markeert.
|
Het bouwwerk presenteert zich als een imposant complex vlakbij de kust, bestaande uit drie gebouwen die tegen elkaar aan leunen. Er zijn drie delen die in verschillende perioden en fasen zijn gebouwd.
Het deel van het gebouw dat uitkijkt op zee en dat de oude wachttoren met defensieve functies vormde, heeft een vierkante plattegrond; deze vorm dateert uit de eerste helft van de 16e eeuw, zowel in de externe en interne profielen als in de massieve muurdiktes, met inachtneming van de meest gebruikelijke kenmerken van kusttorens uit die tijd.
Het resterende deel van de architectonische structuur werd toegevoegd aan het deel dat uitkijkt over naar het land.
De buitentrap bevindt zich in het middengedeelte van de structuur en leidt nog steeds naar de verschillende niveaus van de oude toren.
De zee in de omgeving is heel bijzonder omdat er twee waterdieptes zijn veroorzaakt door een Romeinse weg die zo'n tien meter van de kustlijn uit het wateroppervlak komt. Dit veroorzaakt een 'natuurlijk zwembad'-effect, een omgeving die veilig is voor golven en abnormale stromingen, die door de weg worden tegengehouden of op zijn minst vertraagd, waar het onder andere mogelijk is om een paar kleine exemplaren van de typische visfauna van dit stuk zee te observeren: zalmen, brasems, harder en schorpioenvissen.
Bibliografia
Mauro Carrara, Torri e difese costiere del Principato di Piombino, Pontedera, Bandecchi e Vivaldi, 2000.
|