De Piazza del Campo is het belangrijkste plein van Siena. Het plein is uniek door zijn bijzondere en originele schelpvorm en staat wereldwijd bekend om zijn schoonheid en architectonische eenheid.
De Cappella di Piazza, is de kapel aan de voet van de Torre del Mangia. Het marmeren tabernakel valt op omdat het voor de bouwlijn van het Palazzo Pubblico staat.
De pestepidemie van 1348 bracht de welvaart van Siena grote schade toe. Men was bang was voor de ziekte die werd gezien als een straf van God, en met de bouw van de kapel als een ex voto probeerde men het zieleheil van de stad en zijn bewoners veilig te stellen. De sculpturen in de gotische nissen van de pilasters werden pas tussen 1378 en 1382 uitgevoerd door Mariano d'Angelo Romanelli en Bartolomeo di Tommé.
Deze laatste zou uiteindelijk slechts een enkel beeld realiseren, San Pietro die bovenaan het pilaster links te zien is.

De beelden

De Comune liet twaalf niches bouwen in de zuilen van de Capella di Piazza, bestemd voor twaalf beelden van de apostelen. Vandaag zien we er maar zes. Mariano Angelo de Romanelli en Bartolomeo di Tommé, bekend als Pizzino, voltooiden de niet bijzondere standbeelden van de apostelen tussen 1378 en 1382. Een van de beelden, San Bartolomeo (1382) is van Lando di Stefano. Het origineel bevindt zich in het Ospedale Santa Maria della Scala, en werd vervangen door een gietvorm. Ook het beeld San Tommaso van Mariano di Angelo bevindt zich in het Ospedale Santa Maria della Scala en is hier te zien als een gietvorm.

1 - Langs de via Salicotto: Mariano di Angelo Romanelli (o Giovanni di Turino), San Tommaso apostolo (ca. 1378 - 1382)
2 - Links boven: Bartolomeo di Tommé, San Pietro (ca. 1378 - 1382)
3 - Links beneden: Lando di Stefano, San Bartolomeo (ca. 1378 - 1382)
4 - Rechts boven: Mariano di Angelo Romanelli, San Giovanni evangelista (ca. 1378 - 1382)
5 - Rechts beneden: Mariano di Angelo Romanelli, San Giacomo minore (ca. 1378 - 1382)
6 - Rechts beneden, zijkant: Mariano di Angelo Romanelli, San Giacomo maggiore (ca. 1378 - 1382).

 

Mariano d’Agnolo Romanelli (Siena, documentato dal 1376 al 1391)

Orafo e scultore, Mariano fu una delle figure di punta della Siena artistica dell’ultimo quarto del Trecento. Tra gli anni settanta e ottanta, lo troviamo protagonista del cantiere della Cappella di Piazza del Campo (per la quale intagliò una serie di sculture in marmo) e di quello del coro del Duomo. Il suo stile guarda alla dirompente energia di Giovanni Pisano, ma non manca di sottigliezze naturalistiche, che ben emergono nelle sue sculture lignee.(2)