De Maestà del Duomo di Siena was het altaarstuk van de kathedraal van Siena, geschilderd tussen 1308 en 1311 door Duccio di Buoninsegna, een van de grondleggers van de Sienese school. Het is het meesterwerk van de kunstenaar en een van de belangrijkste schilderijen van de Italiaanse pre-Renaissance kunst. Het grootste deel van het veelluik bevindt zich nu in Siena, in het Museo dell'Opera del Duomo. Vele kleinere panelen werden na de ontmanteling en verzaging van het altaarstuk verspreid over vele collecties en musea.
Dit is het meest waarschijnlijke voorstel voor de reconstructie van de voorzijde van het veelluik lijkt dat van John White [2], dat ook overgenomen werd door Luciano Bellosi [3].

Een kleine geschiedenis

Op 9 oktober 1308 gaf de Opera del Duomo van Siena Duccio di Buoninsegna de opdracht om het altaarstuk te maken voor het hoofdaltaar van de kathedraal, een werk dat nu bekend staat als de Maestà.
Het grote altaarstuk verving een beeld van de Maagd dat bijzonder geliefd was bij de Sienezen, de zogenaamde Madonna dagli occhi grossi of Madonna delle Grazie, voor wie de Sienezen volgens de traditie gingen bidden en bescherming vroegen aan de vooravond van de Slag bij Montaperti. Ook op de inscriptie onderaan de troon van de Madonna wordt zij opgeroepen de stad in vrede te laten leven.
In 1506 werd de Maestà verplaatst naar een zijaltaar van San Sebastiano en werd Vecchietta's ciborie op het hoofdaltaar geplaatst. In 1771 werd het altaarstuk ontmnteld en verzaagd. Daarbij werden  de voor- en achterkant van elkaar werden gescheiden, wat resulteerde in de vernietiging van de originele lijsten en aanzienlijke schade toebracht aan het picturale oppervlak van de originele panelen, vooral die van de voorzijde.
Na een korte tijd in de werkplaats  te zijn bewaard, werden de twee delen teruggebracht naar de kathedraal en geplaatst bij de altaren van Sant'Ansano en het Heilig Sacrament.
De kleinere panelen werden gerestaureerd in de sacristie, en een deel werd daar ook opgehangen, terwijl voor andere panelen de verspreiding op de antiekmarkt begon. Uiteindelijk werden in 1878 de twee grote hoofdpanelen, de twee kroonlijsten en enkele delen van de predella ondergebracht in het Museo dell'Opera del Duomo, dat in 1870 geopend werd, en waar ze zich nog steeds bevinden.

Het majestueuze werk werd in zeven verticale stukken verzaagd overeenkomstig de breedte van de taferelen op de achterzijde.[3] Blijkbaar had men maar weinig oog voor de schade die men toebracht aan de voorzijde. Daarna werden de zeven deelpanelen in de dikte doormidden gezaagd om voor- en achterzijde van elkaar te scheiden. De zeven secties van de voorzijde werden dan opnieuw samengevoegd tot één paneel. Ook de panelen met de achterzijde werden weer samengevoegd, nadat de gotische pinakels met de passiescènes verwijderd waren.[3]

De voorzijde van de Maestà met de Storie della vita della Vergine

Dit is een groot paneel (425 x 212 cm) met twee kanten, hoewel het vandaag de dag is ingesneden in de dikte volgens de twijfelachtige interventie van 1711. De voorzijde van de Maestà is gewijd aan leven en dood van Maria. Deze hoofdzijde, die oorspronkelijk naar de gelovigen was gericht, is beschilderd met een monumentale tronende Madonna en Kind, omringd door een menigte heiligen en engelen op een gouden achtergrond.
De troon is afgebeeld als een monumentale stadspoort, en isoleert Maria van de engelen en heiligen. Haar hoofd is licht gebogen, waardig en tegelijk erg menselijk, en ze kijkt de toeschouwer indringend aan.