Alberese | Parco Naturale delle Maremma

Capalbio


Colline Metallifere


la costa Toscana

        Walking along the Tuscan coast

Crete Senesi

        Abbazia di Monte Oliveto Maggiore

Grosseto


Manciano


Montagnola Senese

         Walking in the Montagnola senese


Montalcino

Monte Amiata

         Walking on Monte Amiata

Montepulciano

Prato

Scansano

Siena

          Fonti di Siena

Ospedale Santa Maria della Scala

Sorano

Sovana

Val d'Elsa

          San Gimignano

Val d'orcia

          Montalcino

          Pienza

          Sant'Antimo

          San Quirico d'Orcia

          Radicofani

          Walking in the Val d'Orcia


Val di Chiana

         Montepulciano

         Montefollonico


Valle d'Ombrone

 

 

 

 

 

 

 





 
La Costa Toscana

Lapide tra l'arcata di sinistra e quella centrale delle Fonti dell'Abbondanza a Massa Marittima

I T     
Epigrafe apposta nel 1265 tra l'arcata di sinistra e quella centrale delle Fonti dell'Abbondanza a Massa Marittima

       
Toacana ] Galleria di immagini  
     
   


Massa Marittima | Fonte dell'Abbondanza ed Albero della Fecondità,1265


   
   

De imposante constructie van de Fonti dell'Abbondanza is een van de belangrijkste monumenten uit het middeleeuwse Massa Marittima. Een epigraaf op de voorgevel laat zien dat het werk in 1265 voltooid werd.
Een plaquette op de gevel herinnert aan de periode waarin de fontein gebouwd werd:

HEC RES SCITO LEGE(N)S ANNIS SUB MILLE DUECENTIS ET SEXAGINTA QUINQ(UE) P(ER)ACTA FUIT ANNIS UT FIAT INDICTIO CO(N)SONA IU(N)CTA TUNC ERAT OCTAUA Q(UI) LEGIS ISTA SCIAS ILDIBRA(N)DIN(US) DE PISIS QUANDO POTES(T)AS H(UIUS) ERAT TERRE PLURIS HONORIS EQUES. “Weet dat je hebt gelezen dat dit werk in het jaar 1265 (de achtste inslag) voltooid werd toen Ildebrandino da Pisa, een ridder die al veel rechterlijke macht had, podestà was van dit territorium ”.[2]

 

Affresco della Fecondità, Massa Marittima

Fonti dell'Abbondanza, l'affresco della Fecondità [2]

 

Tijdens de restauratie werden restanten van een eeuwenoude muurdecoratie gevonden. De complete restauratie van een van de muren leidde tot een verbazingwekkende vondst: verborgen onder de lagen kalkachtig beton ontdekte men de Albero della Fecondità. De boom toont tientallen uitzonderlijk realistisch geschilderde penissen en testikels die als enorme stukken fruit in de boom zijn opgehangen. Aan de voet van de boom staat een groep vrouwen die wachten tot ze vallen; twee van hen ruziën over een zak vol fallussen en vliegen elkaar in het haar, naast de vechtende vrouwen probeert een vrouw de falli met een tak los te slaan.
Een groep kraaien dreigt de vruchten aan te vallen. Een grote adelaar rust met zijn staart op het hoofd van een van de vrouwen.
De adelaar was het symbool van Pisa en het embleem van het Heilige Roomse Rijk. Massa Marittima was een Ghibellijnse stad tot 1266.

 

   
   
Massa marittima, fonte e palazzo dell'abbondanza, albero della fecondità, 1265 circa 08

Particolare dell'affresco ’Albero della Fecondità,1265, Fonti dell'Abbondanza, Massa Marittima, 1265 circa [4]

 

 

De adelaar was het traditionele symbool van de Ghibellijnen. De Ghibellijnen waren een laat-middeleeuwse, Noord-Italiaanse politieke stroming die zich keerde tegen de wereldlijke macht van de paus. In het conflict met de Welfen, kozen Siena, Pisa en Pistoia voor de Ghibellijnen. Hun eeuwige rivalen, Firenze en Lucca kozen voor de kant van de Welfen.[5]
Tijdens de middeleeuwen was Massa Marittima een welvarende stad. Die rijkdom had Massa Marittima te danken aan de mineralen in de omliggende heuvels, de Colline Metallifere. In de Middeleeuwen werden hier meer dan dertig soorten ruwe mineralen ontgonnen en verwerkt, van goud tot lood. Het was een uiterst rijke plaats en Massa Marittima was van 1225 tot 1335 een volledig onafhankelijke stadsstaat.
De muurschildering L'Albero della fecondità ontstond in het midden van deze bloeiperiode, en de politieke context van die tijd is van belang voor een juiste interpretatie van deze vreemde muurschildering. Naburig stadsstaten als Pisa en Siena probeerden herhaaldelijk Massa Marittima te controleren, en het zou uiteindelijk Siena zijn dat Massa Marittima definitief versloeg in 1335.

De grote zwarte vogels werden later geschilderd.

 

 

Aquila, particolare dell'affresco ’Albero della Fecondità,1265, Fonti dell'Abbondanza, Massa Marittima, 1265 circa [4]

         

De eeuwen van Sienese overheersing waren duistere periodes, waarin Siena het economische potentieel van de stad wel exploiteerde maar de stad tot vernietiging toe verzwakte. De pestplagen (de ernstigste in 1348 en 1400) en de demografische achteruitgang brachten de stad tot een tot dan toe nooit gekende decadentie. Massa Marittima werd een ongezonde plaats, omdat Siena nooit echt geïnteresseerd was in het gebied. Hetzelfde gebeurde in Grosseto en in andere steden van de Maremma.
In 1554, tijdens de oorlog tussen Siena en Hertog Cosimo de 'Medici, capituleerde het fort van Massa, belegerd door de Spanjaarden onder leiding van Carlo Gonzaga. Op 3 februari 1555 werd de stad opgenomen in het Groothertogdom Toscane.

 

 

 
   


George Ferzoco, Il Murale di Massa Marittima - The Massa Marittima Mural, Centre for Tuscan Studies at the University of Leicester, and published by the Consiglio Regionale della Toscana, Firenze (English, Italiano).

Matthew Ryan Smith, Reconsidering the ‘Obscene’: The Massa Marittima Mural, Queen’s Journal of Visual & Material Culture, Issue 2, 2009 | www.academia.edu

Andrew Lawless, Da Simbolo di Fertilità a Propaganda Politica – Il Murale di Massa Marittima e la sua Decodificazione | www.threemonkeysonline.com

Traveling in Tuscany | Mediaeval illuminations, The Roman de la Rose

 

Bibliografia


BAGNOLI A., CLEMENTE P. (2000), Massa Marittima: l’albero della fecondità, Comune di Massa Marittima
BENI G., L'albero della fecondità torna a splendere, in “La Nazione”, 23/12/2015
Chiara COCCO (2007), Chiara Cocco, L’albero delle meraviglie, l’albero della fertilità: gli affreschi di Lichtenberg, Appiano e Massa Marittima, in “Studi
Trentini di Scienze Storiche”, 86, Temi, Trento, pp. 9-43
FERZOCO G. (2004), Il murale di Massa Marittima, Consiglio Regionale della Toscana
Sitografia:
Beatrice Emma Zamuner, L’Albero della fecondità di Massa Marittima, Università degli Studi di Firenze| www.acam.it


[1]
[2] Per la trascrizione si veda BAGNOLI A., CLEMENTE P. (2000), Massa Marittima: l’albero della fecondità,
Comune di Massa Marittima, p. 9.
[3] Foto di Mongolo1984 licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 4.0 Internazionale
[4] Photo by Sailko licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported license.

 

* Questo articolo è parzialmento basato sull'articolo Massa Marittima  dell' enciclopedia Wikipedia ed è rilasciato sotto i termini della GNU Free Documentation License.