Paus Pius II (Enea Silvio Piccolomini), een humanistisch paus

Pius II, geboren als Enea Silvio Piccolomini (Corsignano (na hem Pienza genoemd, bij Siena), 18 oktober 1405 – Ancona, 14 augustus 1464) was paus van 19 augustus 1458 tot 14 augustus 1464.

Enea Silvio Piccolomini werd geboren op 18 oktober 1405 in een klein dorpje genaamd Corsignano. Voordat Aeneas werd geboren, was de adellijke Piccolomini familie een machtige geld handelaar in
Siena. In de late veertiende eeuw echter werden ze verbannen naar Corsignano, een provinciestadje op het
Sienese platteland met niet meer dan vijftienhonderd inwoners [4]. Enea groeide op in een arm gezin, waardoor hij zijn hele jeugd op het land mee moest werken. Hij kreeg alleen elementair basisonderwijs van zijn dorpspriester Pietro. Enea vertoonde echter zo’n intelligentie en scherpzinnigheid dat hij door zijn verre familieleden Bartolomea en Niccolò Lolli werd opgenomen in hun huishouden. Enea ging pas studeren aan de universiteit van Siena op twintigjarige leeftijd. Zijn achterstand haalde hij in door zich dag en nacht aan zijn studie te wijden. Door soms dagen niet te eten, spaarde hij geld en tijd uit die hij aan zijn studie wijdde. Zo ontpopte hij zich tot een ware humanist. Na zijn propedeutische studie van de retorica en poëzie ging Enea in navolging van de klassieke modellen zelf poëzie schrijven. Zijn grote voorbeelden waren Vergilius, Propertius en Horatius. De Cinthia is een elegisch dichtwerk uit Enea’s studietijd. Angela Acherisi, een getrouwde vrouw, inspireerde Enea tot het schrijven van de Cinthia. Met de naam Cinthia toonde Enea zijn toewijding aan de klassieke modellen: Cynthia was de naam van de geliefde van Propertius. Na zijn studie van de retorica en poëzie ging Enea rechten studeren met het oog op een politieke carrière.

Pinturicchio, Libreria Piccolomini, Pio II giunge ad Ancona per dare inizio alla crociata, Siena, Duomo [2]

Kardinaal Domenico Capranica ontmoette Enea in Siena en herkende zijn uitzonderlijke talent. Hij stelde Enea aan als secretaris en liet hem meereizen naar het concilie van Basel. Na het concilie van Bazel trad Enea in dienst van verschillende prominente geestelijken. In dienst van kardinaal Niccolo Albergati had Enea een diplomatieke missie naar Schotland uitgevoerd. In 1437 werd Enea aangesteld als secretaris van tegenpaus Felix V. In 1442 reisde Enea, als antipauselijke nuntius, naar het hof van keizer Frederik III. Hier werd zijn uitzonderlijke talent bemerkt en werd Enea aangesteld als keizerlijke secretaris. Op 7 augustus 1442 werd Enea tot poeta laureatus benoemd door de keizer. Enea wilde aantonen dat zijn benoeming (i.e. tot poeta laureatus) niet ongegrond was en begon driftig met het schrijven van literatuur. In deze periode schreef hij de Chrysis, een komedie in navolging van de Romeinse komedieschrijver Plautus. Zijn grote meesterwerk was de Historia de duobus amantibus, een liefdesroman over Lucretia en Eurylus. Dit werk was gedurende de hele Renaissance immens populair en werd in meerdere talen vertaald. Enea schreef biografieën van belangrijke tijdgenoten in zijn De Viris Illustribus. Enea schreef ook meerdere traktaten met uiteenlopende onderwerpen (e.g. De natura et cura equorum en Pentalogus). Paus Pius II schreef een autobiografie, die de titel Commentarii draagt. Keizer Frederik wilde dat Enea een kerkelijke functie ging vervullen. De Rooms-Katholieke Kerk was echter niet enthousiast over Enea, vanwege zijn associatie met Felix V. Door de invloed van keizer Frederik III werd Enea in 1446 ingewijd als priester. In 1448 werd Enea benoemd tot bisschop van Triëst en nog geen twee jaar later tot kardinaal van Siena. In 1456 werd Enea benoemd tot kardinaal-bisschop van de Santa Sabina te Rome. In 1458 werd Enea gekozen tot paus. Hij koos de naam Pius, wegens zijn grote voorliefde voor Vergilius (Pius' Aeneas was een veelvoorkomende formule in de Aeneis). De humanistisch opgeleide Aeneas Silvius Piccolomini groeide zo uit tot een welsprekende, overtuigende paus Pius II. Het pontificaat van Pius II werd gekenmerkt door zijn streven Europa te behouden voor het christendom. Op een congres te Mantua in 1459 werd er tot een kruistocht tegen het Ottomaanse Rijk besloten, maar door problemen met Frankrijk, Hongarije en het Heilige Roomse Rijk ging dit niet door. Hij stierf aan de koorts tijdens de voorbereidingen van een pauselijke kruistocht in de haven van Ancona.		Pinturicchio, Liberia Piccolomini, 1502-07 circa, Enea Silvio Piccolomini parte per il concilio di Basilea
Biccherna-paneel toegeschreven aan Lorenzo di Pietro, genaamd Il Vecchietta. Afgebeeld is de pauskroning van Pius II door zijn kardinalen, onder bescherming van de heilige Maagd. Linksboven de keizerlijke adelaar, rechtsboven het gemengde wapenschild van volk en stadsbestuur van Siena. In het midden Siena met voor haar stadsmuren twee chimairen, een mogelijke verwijzing naar het gevaar dat de stad bedreigde van de kant van een paus die vijandig stond tegenover het stadsbestuur dat louter uit burgers bestond. [3] De biccherne vormen een unieke illustratie van de geschiedenis van de stad en van de evolutie van de schilderkunst over die periode. Voor het schilderen van de paneeltjes werd dikwijls beroep gedaan op de grootste meesters. De verzameling die in het Archivio di Stato di Siena bijeengebracht werd toont op een unieke wijze de geschiedenis van de Sienese schilderkunst.
		Tavoletta di Biccherna - Vecchietta, Incoronazione di Pio II, veduta di Siena fra due chimere, Archivio di Stato di Siena, 1460
Enea Silvio Piccolomini-Pius II (1405-1464): een humanistisch paus op de bres voor Europa: bloemlezing uit zijn brieven en gedenkschriften, Uitgeverij Verloren, 2011 Archivio di Stato \| Palazzo Piccolomini Via Banchi di Sotto 52 (btw. Via Banchi di Sotto and Via del Porrione at Via Rinaldini). Head down the corridor to the left of the courtyard, and take the elevator to the fourth floor. Archivio di Stato di Siena \| www.archiviostato.si.it Free admission. Mon–Sat 9am–1pm. Archives open Mon–Fri, 4 hourly viewings: 9:30, 10:30, and 11:30am, and 12:30pm. Bus: A (pink), B, N, 22, 25, 26, or 27.
Het vakantiehuis Podere Santa Pia bevindt zich in het zuiden van Toscane, in het hartje van de Toscaanse Maremma, op 30 km van Montalcino. Podere Santa Pia is is een prachtige voormalige klein kloosterboerderij uit de 19e eeuw. Het vakeantiehuis ligt op een heuvel, omgeven door wijngaarden, bossen van donzige eik en kurkeik, es en jeneverbesstruiken. Na een halve eeuw van verval werd het voormalige kleine klooster gerestaureerd tot een authentiekee vakantiewoning, met groot respect voor de originele Toscaanse stijl. De originele terracottavloeren houten balken en typische arcade's ademen de sfeer van een voorbije tijd. Maar het eenvoudige interieur en de minimalistische ingrepen sluiten perfect aan bij de eenvoud van de Toscaanse landhuizen van weleer. Een mooie selectie hedendaagse grafiek van kunstenaars als Jürgen Partenheimer, Ronald Noorman, Philippe Vandenberg en Hanns Shimansky maken deze woning tot een hoogstaand vakantieverbijf, in de nog ongerepte Maremma. Case vacanza in Toscana \| Podere Santa Pia

Podere Santa Pia	Podere Santa Pia	The vast and endless golden rolling hills of the Tuscan Maremma



Podere Santa Pia, situata sulle splendide colline del valle d'Ombrone nel cuore della Maremma

[1] Photo The Yorck Project (2002) 10.000 Meisterwerke der Malerei (DVD-ROM), distributed by DIRECTMEDIA Publishing GmbH. ISBN: 3936122202., Public Domain [2] Photo bySailko, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione 3.0 Unported. [3] Enea Silvio Piccolomini-Pius II (1405-1464): een humanistisch paus op de bres voor Europa: bloemlezing uit zijn brieven en gedenkschriften, Uitgeverij Verloren, 2011, p. 4. [4] Tainah Moreira, The creation of a monument: Pope Pius II (1405-1464), Pienza and its Cathedral (1459-1462) NEVES, 2019, Anais [do] II Congresso Internacional de Arquitetura e Cidade & X Coletânea Arqurb, 29 a 31 de outubro de 2019. Editora: SEDES/UVV-ES, ISBN: 978-65-80794-10-2 \| www.academia.edu
Dit artikel maakte ook geburik van het mooie Wikipediaartikel Paus Pius II, waarvan de tekst beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen